Wat is osteopathie?


Osteopathie is een geneeswijze die ontstaan is in Amerika. A.T. Still (1828-1917) wordt gezien als de vader van de osteopathie. Leerlingen van A.T. Still hebben de osteopathie naar Europa gebracht.

Een belangrijk principe bij osteopathie is dat het lichaam als een geheel wordt gezien en niet enkel wordt gekeken naar de plaats waar het probleem zich voordoet. Er wordt gezocht naar de oorzaak van het probleem, wat daarna behandeld wordt. De oorzaak- gevolg ketens zijn belangrijker dan de symptomen die het paard vertoont.


Osteopathie is een holistische benadering ( verder kijken dan de symptomen die aanwezig zijn) die ervan uitgaat dat het paard zelfregulerende mechanismen bevat. Na een osteopatische behandeling, door veelal zachte technieken, zal het lichaam zichzelf verder terug in evenwicht brengen.

In de osteopathie zijn 3 systemen belangrijk:


  1. -Pariëtale systeem: bestaat vooral uit botten en spieren.

  2. -Viscerale systeem: dit zijn de inwendige organen met bloedvaten en lymfestelsel.

  3. -Cranio- sacrale systeem: dit is de beweeglijkheid van de hersenvliezen en schedel die over de wervelkolom tot aan het sacrum loopt.

Het is belangrijk dat de deze systemen vrij kunnen bewegen.


Wanneer een van deze systemen of weefsels beperkt worden in hun beweging, dan zal er een blokkade optreden. Deze zal lokaal zijn gevolgen hebben, maar zal ook een invloed hebben op andere systemen in het lichaam. Dit kan  zowel neuronaal als via de bloedbaan of door de topografie (ligging).

Het lichaam heeft een groot vermogen om te compenseren. Op een bepaald moment kan het lichaam niet meer verder compenseren waardoor er “plots” iets fout gaat. Dit is dan het moment waarop we symptomen beginnen te zien.

> Verder naar ‘Wanneer?’